
Πάνε τρία χρόνια από την αντικατάσταση του καλύτερου προπονητή της ιστορίας της. Τον γνωστό σε όλους μας Αλσατό, τον προπονητή που πήρε την ομάδα απο το «Boring Boring Arsenal» την μετέτρεψε σε «Invicibles» και 20 χρόνια σερί παρουσίας στο Champions League. Που όλοι εκτός από τον Μουρίνιο σεβόντουσαν και κατέληξε με πανό «Wenger Out».
‘Οντας παιδί των middle 90’s αυτό που πρωτοείδα από Premier League ήταν οι Invicibles. Μια ομάδα που σε θάμπωνε από το όμορφο ποδόσφαιρο και την μαγική ατμόσφαιρα του Highbury. Μια χρυσή εποχή με παιχταράδες που συνέχισε για μερικά χρόνια εώς ότου γίνει ανέκδοτο αρχικά με την συνεχή 4η θέση και πλέον να μην σε εκπλήσσουν τα στραπάτσο που δέχεται.
«Η αρχή της πτώσης»
Ας τα βάλουμε λίγο κάτω να δούμε τι έχει συμβεί τα τελευταία χρόνια. Αρχικά οι οπαδοί της ‘Αρσεναλ είχαν ήδη αρχίσει να συζητάνε εάν ο Βενγκέρ είναι πλέον «παλιομοδίτης» ποδοσφαιρικά και το τι άλλο έχει να προσφέρει στην ομάδα εκτός από τετράδα, με αποκορύφωμα την τελευταία του σεζόν που βγήκε 6η. ‘Ενας προπονητής που ήταν εκεί στην κορυφαία στιγμή στην ιστορία της και έπρεπε πλέον να φύγει.
Αντικαταστάτης του ο Βάσκος Ουνάι Έμερι πολυνίκης του Europa League με τον άθλο του στην Σεβίλλη (3 σερί κατακτήσεις του Europa League ),με προϋπηρεσία σε σύλλογο με απαιτήσεις (διετία στην PSG) αλλά χρεωμένος από τον σοκαριστικό αποκλεισμό από την Μπαρτσελόνα.
Εποχή ΄Εμερι

Μαζί με τον Έμερι έρχονται οι Τορρέιρα , Λίχτσταϊνερ ,Λένο ,Γκουεντούζι και ο δικός μας Σωκράτης. Η ‘Αρσεναλ δείχνει να το παλεύει και μαζεύει 7 βαθμούς παραπάνω βγαίνοντας στην 5ή θέση ενώ παράλληλα φτάνει κοντά στο τελευταίο μεγάλο τρόπαιο που διεκδίκησε το Europa League φτάνοντας στον τελικό οπού έχασε από την Τσέλσι του Σαρρι. Ο σύλλογος «ενισχύεται» με ποδοσφαιριστές επιπέδου Σοάρες, Μάρι, Νταβίντ Λουίζ, Σεμπάγιος αλλά και την ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία της Νίκολα Πεπέ. Στο ξεκίνημα της σεζόν κάνει 2 νίκες και μετά απο εκεί η κατρακύλα και στις 29/11/2019 μας αποχαιρετά μετά από μια ήττα εντός έδρας από την Αιντραχτ Φρανκφούρτης.
«Το σήμερα»

Ένα μήνα μετά προλαμβάνει έναν άλλο Βάσκο και άλλοτε παίχτη της ομάδας Μικέλ Αρτέτα. Ο Αρτέτα μετά από ένα σύντομο πέρασμα ως βοηθός του Πεπ Γκουαρδίολα αναλαμβάνει τους Gunners. O κόσμος τον πιστεύει αλλά η Άρσεναλ συνεχίζει τα σκαμπανεβάσματα στην απόδοση της.Τελείωνει 8ή, 2 βαθμούς πάνω από Σέφιλντ και Μπέρνλει. Ενώ αποκλείεται από τον Ολυμπιακό στην παράταση των 32 του Europa League.
Η φετινή σεζόν ξεκινάει με αινιγματικά καθώς ενισχύεται με τους Γκάμπριελ, Πάρτεϊ αλλά και τον μόνιμα τίμιο στην Τσέλσι Γουίλιαν. Το ξεκίνημα της σεζόν απογοητευτικό και τον Γενάρη τρέχουν και δανείζονται τον ‘Οντεγκααρντ. Ο Αρτέτα γίνεται meme με το slogan «what pep whould do?».
Το ποδόσφαιρο του Πεπ απαιτεί τρομερά ποιοτικούς παίχτες σε κάθε γραμμή και χρόνο εκμάθησης αλλιώς δεν μπορεί να πετύχει. Ο Γκουαρδίολα είχε την τύχη η πρώτη του δουλεία να είναι στην Μπαρτσελόνα μια ομάδα με πολλούς ικανούς ποδοσφαιριστές και σχεδόν ήδη μυημένων στην νοοτροπία του. Έπειτα την επιτυχία του εκεί είχε την πολυτέλεια να διαλέγει ομάδες που θα του παρέχουν παίχτες πρώτης γραμμής. Ο Αρτέτα από την άλλη δεν έχει ούτε κατά διάνοια αυτή την πολυτέλεια και είναι καταδικασμένος να δανειστεί τον πιο ποιοτικό του ποδοσφαιριστή( ‘Οντεγκααρντ ) χωρίς να μπορεί να τον κρατήσει μετά την φετινή πορεία .Ο Ελνένι ,ο Μάρι ακόμα και οι «τιμίοι» Τσάκα, Σεμπάγιος δεν μπορούν να βοηθήσουν σε αυτήν την ομάδα, σε αυτό τον τρόπο παιχνιδιού και δεν νοείται να περιμένουμε να βγάλουν το φίδι από την τρύπα ο Λακάζετ και ο Λουίζ.

H ανάσταση δεν θα έρθει από κάποιο ποδοσφαιρικό Μεσσία όπως το 1997 για την Άρσεναλ, το πλάνο θα πρέπει να είναι μακροπρόθεσμο και να ξαναβάλει βαθιά το χέρι στην τσέπη ο Kroenke κάτι που έχει ξεχάσει να κάνει.
,
